Friday, February 22, 2008

Η πολιτική είναι τελικά καφενείο;




Σε σχέση με άρθρο στο press-gr.blogspot.com, η Miranda P. είπε...


Yπάρχει μια αγωνία;
Mας απειλούν οι βάρβαροι, οι εσωτερικοί εχθροί του έθνους, οι αλλόφυλοι; Τί συμβαίνει;
Πότε θα ηρεμήσουμε και θ'ασχοληθούμε με τα σοβαρά ζητήματα:
το περιβάλλον, τα σκουπίδια μας κι έπειτα... παιδεία-νέες τεχνολογίες, για να δώσουμε εφόδια στους ανθρώπους... κι επιτέλους, μια δημιουργική επαναδιαπραγμάτευση των αναγκών και των δυνατοτήτων μέσα στην αναδυόμενη παγκόσμια υπεροικονομία της καταστροφής και της άϋλης πολυπλοκότητας, με στοχευμένες επενδύσεις σήμερα!

Τι εθνοτικά, φυλετικά, θρησκευτικά και άλλα σύνδρομα της μαγικής σκέψης είναι αυτά που μας σερβίρετε;
Αυτά τα έχουν ανάγκη οι ηγεμόνες.

Τόσα χρόνια έχουμε εμπεδώσει ότι ο καλός και σοφός συνεργάτης/επαγγελματίας/σύντροφος/οδηγός/εραστής δεν χρειάζεται να έχει τίποτα το εθνοτικά/φυλετικά/θρησκευτικά/σωματικά/σεξουαλικά ίδιο με μας.

Ευχαρίστως, οι περισσότεροι ευφυείς και εκπαιδευμένοι, ομοίως δε φτωχοί και άποροι θα ζούσαμε οπουδήποτε στην Ευρώπη, την Αμερική, ή σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου που προσφέρει τις στοιχειώδεις δημοκρατικές ελευθερίες και κάποια αξιοπρεπή προοπτική.

Επιτέλους, "ακόμη" και στην Τουρκία, είναι θαυμάσια να είσαι καλοπαντρεμμένη. Οι Τούρκοι είναι αδέρφια, εργοδότες, κουμπάρες, σύζυγοι, μαθητές και μπατζανάκηδες... όλα κανονικά τα κάνουν.

Μήπως έχω τρελλαθεί και μου φαίνονται εντελώς ανοησίες όλα αυτά για τις ταυτότητες και τις ιστορικές κληρονομιές και τις συλλογικές σημαίες του προ-προηγούμενου αιώνα που πρέπει τάχα να φυλάμε μην μας τις πάρουνε;

O Jeff Bezos ονειρεύεται ήδη το μελλοντικό Kindle της Amazon, σαν ένα λεπτότατο φύλλο που θα διπλώνεις σα χαρτί. Το kindle που ήδη κυκλοφορεί (η δωρεάν σύνδεση είναι με την εταιρία κινητής τηλεφωνίας Sprint), φιλοδοξεί να παρέχει όλα τα βιβλία που γράφτηκαν ποτέ σε όλες τις γλώσσες και επίσης, εφημερίδες, μπλογκ κ.λπ.

Και όλα αυτά όσο οι πειρατές δεν έχουν καν ξεκινήσει το ξεχαρβάλωμα των όποιων ορίων ασφαλείας.

Τί ειρωνία! Όλα τα βιβλία του κόσμου στην τσέπη του καθενός κι εμείς να μην δίνουμε 3 δολλάρια για την Τρικυμία του Shakespeare, αλλά να δίνουμε τα πάντα στους ηγεμόνες.

Υπογραφή
(μια άπατρις, άθρησκη και άφυλη would-be cyborg of the 21st century in need of uncommon sense-)

comment published on press-gr.blogspot.com on 22 Feb 2008 4:13 pm

-------------------------


Ακολούθηκε ένα σχόλιο από τον "Οδυσσέα", στο οποίο η Μιράντα απάντησε αναλυτικά:

Ο Οδυσσέας είπε: miranda εδω ειναι βαλκανια δεν ειναι παιξε γελασε!τα συνορα ανα ετος αλλαζουν!προτεκτορατα των αμερικανων εγκαθιδρυονται μεσα σε μια νυχτα, κοσοβα σχηματιζονται μετα απο ανθρωπιστικους βομβαρδισμους, δυστυχως η ελλαδα που παρολα τα προβληματα της ειναι το πλεον αναπτυγμενο οικονομικα κρατος της περιοχης με τεραστια διαφορα ,συνορευει με φτωχομπινεδες οι οποιοι ονειρευονται και γεμιζουν την κοιλια τους με ονειρα μεγαλων αλβανιων,μεγαλων μακεδονιων και δνε συμμαζευεται

Αγαπητέ φίλε, όντως τα βαλκάνια είναι ακόμη πολύ πίσω (φτωχομπινέδες τους αποκαλείς) και υποφέρουν από σύνδρομα εθνικιστικής και άλλης βίας. Ο μόνος τρόπος να ξεφύγουν από όλα αυτά είναι η βελτίωση της οικονομικής κατάστασης και η δημιουργία ευκαιριών για τους ανθρώπους. Αλλιώς, θα έχουμε μόνιμα συγκρούσεις. Ξέρεις, ότι αν χώσεις υπερράριθμα ποντίκια σε ένα κλουβί, θα φαγωθούν. Επομένως, ο ρόλος της Ελλάδας δεν είναι να φέρεται σαν ακόμη ένα βρυχώμενο ποντίκι, αλλά να μεθοδεύει την οικονομική ανάπτυξη και τη συνεργασία, αναπτύσσοντας στοχευμένη πολιτική υποστήριξης των υγειών δυνάμεων και απομονώνοντας τους ακραίους. Αντ'αυτού, εμείς εμπλεκόμαστε διαρκώς σε αδιέξοδες ιδεολογικοποιήσεις, αντί να είμαστε ο εκπαιδευτικός παράδεισος των Βαλκανίων που θα αποτελούσε εκκολαπτήριο μορφωμένων στελεχών και δημιουργικών μυαλών, με δίκτυα γνώσης και know-how. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να γίνει όσο η πολιτική μας παραμένει υποκριτική, καθυστερημένη και ανίκανη να επιλύσει τα πιεστικά προβλήματα της ίδιας μας της χώρας. Η κακοδιαχείριση των λαμόγιων και η οικογενειοκρατία αποτελούν συνέχιση μιας αντιδημοκρατικής παράδοσης που σε τίποτα δεν απομακρύνεται από την κληρονομιά της υποτέλειας, τον οθωμανικό φερετζέ και τον φεουδαρχισμό των τοπικών μαφιόζων και αρχηγίσκων.

Aν εμεις αδιαφορησουμε για τα φυτιλια που πηραν φωτια απο αμερικανικα χερια στην γειτονια ως αλλοι στρουθοκαμηλοι θα υποστουμε μελλοντικα τις συνεπειες.προσφυγοποιηση,βια,ανταρτικα σφαγης κτλ..τυπικες εκδηλωσεις δηλαδη στην βαλκανικη.Συνεπειες που κανεναν πολιτη του κρατους δεν θα ωφελησουν.
.κατι που φαινεται ακινδυνο τωρα ,και η αλβανια ηταν ακινδυνη για την γιουγκοσλαβια επι δεκαετιες δεν σημαινει οτι θα ειναι ακινδυνο και στο μελλον.ειδικα οταν εχει τις πλατες των αμερικανων.αυτα λοιπον τα αντιμετωπιζουν απο μικρα διοτι οταν μεγαλωσουν γινονται επικινδυνα.


Φυσικά και δεν πρέπει να αδιαφορήσουμε. Αντίθετα, εγώ υποστηρίζω ότι πρέπει να βλέπουμε πολύ μπροστά. Αλλοίμονο αν ο οδηγός μας είναι ο φόβος. Είμαστε μια Ευρωπαϊκή χώρα, ναι ή όχι; Άρα, έχουμε υποτίθεται κατακτήσει την τέχνη του διαλόγου, τον πολιτικό ρεαλισμό, την διαλεκτική του εφικτού και μπορούμε υποτίθεται να επινοούμε ρηξικέλευθες προτάσεις για χρηματοδοτήσεις και προγράμματα αναβάθμισης των γειτόνων μας, με προοπτική την σύγκληση των Βαλκανίων με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο.

τωρα με νοοτροπιες σαν και την δικια σου(να παμε να ζησουμε σε αλλη χωρα)εμεις ακομα θα μιλουσαμε τουρκικα θα φορουσαμε φερετζε και θα υπαγομασταν στην ρατσιστικη νομικη δικαιοδοσια της Σαριας.ασε που ακριβως επειδη η Ελλαδα ως κρατος μπηκε στην ενωση μπορεις να πας να ζησεις στο βελγιο.διαφορετικα αν τα λεγες αυτα το 1980 δεν υπηρχε καμια χωρα που με ευκολια(με τοση ευκολια οση δεχτηκε η ελλαδα διχως ελεγχο ενα μιση μυριο μεταναστες) που θα δεχοταν 10 εκατομμυρια ελληνες προσφυγες. λιγη σοβαροτητα.(ελπιζω να μην εισαι αλβανιδα ή σλαβα κρυφουποστηριζεις τα νταβατζιλικια δηλαδη της αμερικης στην περιοχη και λες οσα λες ή ξερω γω τουρκογενης εθνικιστρια της θρακης)

Φυσικά και θα δυσκολευόμουν να μιλώ όπως μιλώ πριν 20 ή πριν 30 χρόνια κλπ
Σου θυμίζω ότι στην Τουρκία δεν ισχύει η Σαρία, ούτε φορούν φερετζέ. Θυμήσου ότι η Ελλάδα ήταν σπαρασσόμενη για χρόνια μέσα στην πολιτική αστάθεια των βαλκανίων και ότι αν ξεφύγαμε από όλα αυτά, οφείλουμε να τρέξουμε, να χωνέψουμε τις εξελίξεις και να αποκτήσουμε μια διαφορετική συνείδηση που να ανταποκρίνεται στις τωρινές συνθήκες που μας χαρακτηρίζουν. Και πρόσεξε, μην ξεπέφτεις σε ρατσιστικές θεωρήσεις. Αν είμαι σλάβα ή τουρκάλα, ή αλβανίδα, δεν έχει καμιά σημασία. Όταν μιλάμε, αυτό που μετράει δεν είναι η φυλετική/εθνοτική καθαρότητα, αλλά οι θέσεις. Προσωπικά, έκανα σαφές ότι δεν διαλέγω τους φίλους μου με βάση το αίμα, αλλά με βάση την παιδεία και την καλή πίστη. Πόσο πιο σαφές μπορεί να το κάνει κανείς αυτό;

κατι τελευταιο.ο ανθρωπος δεν ειναι ...μονοχνωτος.δεν εχει παρωπιδες για να ενδιαφερεται μοναχα για το ενα ή το αλλο.νοιαζεται και για τα οικονομικα του προβληματα που τον ταλανιζουν σε καθημερινη βαση και για το περιβαλλον(πολλοι οχι ολοι)και φυσικα και για τα εθνικα ζητηματα αφου αλλωστε αυτα μπορουν να επηρεασουν αυριο μεθαυριο και την καθημερινοτητα του την δικια του ή των παιδιων του.
αν δεν ενδιαφερθει αυτος για αυτα τα θεματα θα ενδιαφερθει καποιος αλλος και δεν θα ειναι καλο..


Συμφωνώ. Οφείλουμε να ενδιαφερόμαστε για όλα. Νομίζω δε ότι αυτό που καταστρέφει τα παιδιά μας είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στην κοινωνία κα η έλλειψη παιδείας που να τα προσανατολίζει στο μέλλον. Αλλοίμονο αν χαντακώσουμε τα παιδιά μας με το μίσος, τον φόβο και την αμάθεια. Τα παιδιά μας πρέπει να γίνουν οι πρέσβεις της συνεννόησης, της γνώσης και της συνεργασίας. Να είναι υπερήφανα για την πατρίδα τους επειδή είναι η πηγή της ελπίδας όπου το πάθημα έγινε μάθημα και όχι επειδή αισθάνονται πως διαθέτουν τη βούλα του επίλεκτου έθνους. Αλλοίμονο σε όποιον απαρνείται την πραγματικότητα χάρη της ιδεοληψίας. Μόνο σε φαινόμενα ναζιστικής έπαρσης οδηγεί αυτό, που καταλήγουν σε ολοκαυτώματα και θάνατο.

υπαρχει μια πραγματικοτητα στην ανθρωποτητα.εσυ και αλλοι μπορει να μην γουσταρετε τα κρατη τα συνορα ,τους διαφορετικους πολιτισμους,την ιστορια και τις ποικιλες γλωσσες κτλ.η πραγματικοτητα ομως υφισταται υπαρχει και δεν μπορουμε να προσαρμοστουμε με τις ψευδαισθησεις καποιων.μακαρι να πας και να πεισεις τους σκοπιανους να παψουν να διδασκουν στα σχολεια τους τα ονειρα για τις μεγαλες μακεδονιες.οπως και τους αλβανους.μακαρι...μεχρι τοτε ομως
ειμαστε υποχρεωμενοι να ελεγχουμε τις παπαριες των δηθεν κοινοβουλευτικων εκπροσωπων μας για να μην την φαμε αυριο μεθαυριο σαν τους ελληνες της Πολης,να μην ξαναφορεσουμε δηλαδη καναν φερετζε και κλαψουν μανουλες..
καλως ηρθες στην πραγματικοτητα..προσδεσου


Είπα πουθενά ότι δεν αντιλαμβάνομαι την ύπαρξη διαφορετικών πολιτισμών και παραδόσεων; Εγώ αυτό που είπα είναι ότι μέσα σε κάποια πλαίσια στοιχειώδους σεβασμού των δημοκρατικών ελευθεριών, οι άνθρωποι επιθυμούν να έχουν μια καλή και αξιοπρεπή ζωή.
Όταν στερούνται τέτοιας προοπτικής γίνονται εξτρεμιστές και ανθρώπινες βόμβες...

Ότι και να διδάσκουν στα σχολεία τους οι άλλοι, σημασία έχει τι διδάσκουμε εμείς και πόσο αποτελεσματικοί είμαστε στο επίπεδο της οικονομίας και των διεθνών συνεργασιών. Το πρόβλημα είναι ότι τρώμε έτσι κι αλλιώς "τις παπαριές" όπως λες, της πολιτικής μας θολούρας με μεγάλη ένταση. Το άναρχο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, τα διαλυμένα σχολεία της άκριτης αποστήθισης, τις ανεξέλεγκτες χωματερές, τα γραφειοκρατικά αναξιοκρατικά πανεπιστήμια, την δήθεν δωρεάν εκπαίδευση, τους κουμπάρους και τα παιδιά τους, τα ψέμματα, το εισαγόμενο φτηνό εργατικό δυναμικό και τους καταδικασμένους σε αιώνια λούμπεν ανυπαρξία μετανάστες, τους εκατοντάδες ναρκομανείς δίχως περίθαλψη, το εμπόριο λευκής (και όλων των αποχρώσεων) σάρκας, το εμπόριο όπλων... και στο βάθος τις καλές προθέσεις και τους υπερθεματισμούς του κατεστημένου. Το κακό που βρήκε τους έλληνες της πόλης και όλα τα κακά της μοίρας μας δεν διορθώνονται ούτε με κορώνες, ούτε με εθνοκάθαρση, αλλά με ρεαλισμό, γνώση και αποτελεσματικότητα.

Τα προβλήματα απαιτούν λύσεις και όχι μεγάλα λόγια.
Η τηλεόραση είναι καφενείο και η πολιτική δεν θα έπρεπε να ταυτίζεται με ένα καφενείο.

Comment by Miranda on press-gr.blogspot.com, 22 Φεβρουάριος 2008 8:00 πμ

No comments:

Πηγή έμπνευσης: http://www.tvxs.gr/v12751

Το παρακάτω άρθρο αποτελεί ακόμη μια προσφορά στο μέλλον της πατρίδας μας (heimat)

Εμβόλιμη εισαγωγή/σύνοψη:
Βρίσκω αλλού ξημερωμένο όποιον δεν αντιλαμβάνεται την ανάγκη της βιωματικής σύνδεσης ανάμεσα στον τραγουδοποιό ή λαϊκό μουσικό και τον κόσμο. Η Lhasa τραγουδά σε δυο τρεις γλώσσες, αλλά είναι όλες δικές της, έχει ζήσει και ζει μέσα σε αυτές τις γλώσσες. Από την άλλη, η Αρβανιτάκη για παράδειγμα αγγίζει πολλούς ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν ελληνικά. Γιατί; Μα βέβαια, επειδή δεν μαϊμουδίζει, αλλά έχει αυθεντική φωνή που συχνά υπερβαίνει τα γλωσσικά και πολιτισμικά σύνορα, κάτι που ισχύει για κάθε μουσικό που έχει τα πόδια του στη γη, στο συγκεκριμένο, σε κάποιο πραγματικό τόπο. Από μια τέτοια στέρεη βάση μπορείς να ξεκινήσεις για να κάνεις όλων των ειδών τα πειράματα, αλλά προϋπόθεση είναι να αναγνωρίσεις το έδαφος όπου πατάς. Όλα τα υπόλοιπα είναι συμπώματα μιμητισμού, ναρκισιστικά πειράματα στο κενό.


...Λοιπόν, συνήθως δεν γίνομαι bitchy,
αλλά, επειδή έχει παραγίνει το πράγμα με την φόρα γε-γε των πολιτισμικών παραγωγών με όνειρα διεθνούς μεγαλείου (optional κομπολόϊ ή φράτζα) που χουρχουρίζουν ανοιχτόστομα καταπίνοντας το τελευταίο αφόδευμα του ΝΜΕ* αν βγαίνει ακόμα η χαζοφυλλάδα και καταντήσαμε τη Μόνικα ανίκανη να ψελλίσει το όνομά της χωρίς proforah... ήθελα να σας πω ότι τα αγγλοκεντρικά γκρουπάκια ψιλοανακατέβουν τη σούπα των υπολειμμάτων από τις προηγούμενες δεκαετίες της naive έκφρασης (λουλούδια, από τ'αυτιά ως την κωλότσεπη του Μόρισσι...), όταν ακόμη η κουλτούρα έβγαινε κυρίως από την μεταμοντέρνα Δύση και νομίζαμε ότι αυτή η μαυρίλα, η παραφορά, η θλίψη που ψυχανεμιζόταν το τέλος της ηγεμονίας της, αποτελούσε κοσμικό επιφαινόμενο, αυτό που οι φιλόσοφοι ονομάζουν "universal".

Η ποπ κουλτούρα βεβαίως βεβαίως, αργοπορώντας όσο έμενε κυρίαρχη η ΤV και με απίστευτη επιτάχυνση (να μη σκεφτώ καν τι γίνεται πια, στα χρόνια του Web2), έφτασε αισίως στον τοίχο του φυσικού ήχου, στον θόρυβο, στην απρόσωπη κυβερνοποπ, στα τυχαία ηχητικά συμβάντα... ξεπήδησαν οι πραγματικά ζωντανές και αυτονομημένες σκηνές fusion από την Βαρκελώνη μέχρι τη Λαχώρη και το Τόκυο. Πήρε φωτιά το τοπίο, εξατμίστηκε όλο. Και κολυμπάμε πια σε αυτό το ψυχονέφος... κολυμπάμε δίχως υποχρεώσεις σε άλλον πέρα από τη συνείδησή μας, σίγουρα δίχως σιγουριά, δίχως γνώση που να μην επιδέχεται αμφισβήτηση.

Έρχονται τώρα καθυστερημένα κάποιοι νοσταλγοί του μαζικού ροκ και της αυθεντίας... (οι λάτρεις του μπλε χαπιού) να μας πουλήσουν φούμαρα για μεταξωτές κορδέλλες. Nice old expression. Το ίδιο κάνουν και τα έμο υβρίδια, δεν λέω. Αρσενικό και θηλυκό, γιν γιαν. Nαι, ήθελα λοιπόν να πω, ότι it's OK, όποιος θέλει να πληρώσει για να χαζέψει τους περιφερόμενους με το τελευταίο χιτάκι, σιντάκι, ποντκαστάκι κλπ, ...it's OK, όποιος θέλει θα το κάνει και θα κατεβάσει και μερικές μπύρες και από κει και πέρα θα του αρέσει ότι κι αν κουδουνίζει μέσα στα αυτιά του, όπως γινόταν πάντα. Όμως, μη μας ζαλίζετε άλλο με το τελευταίο trend se agglikia glwssa... υπερθεματίζοντας αναίσχυντα! Γιατί εκεί που βρεθήκαμε ο κόσμος σήμερα... Τί αξίζει να ακούει κανείς;
Τί, πώς, πού...

Αφού μπορεί να κάνει remix κανείς την ίδια του τη ζωή, σερφάροντας στα δαιδαλώδη φιορδ με Σομαλούς και άλλους πειρατές, μαθαίνοντας καθημερινά κόλπα και ρουφώντας την μεμοραμπίλια που σέρνεται άπλετη στο διαδίκτυο: να βρίσκεται με τους φίλους του (επιτρέψτε μου: Gal Kosta, Shostakovich, Bliki Circus, Edgard Varèse, 武満徹, Henryk Górecki, Nusrat Fateh Ali Khan u know what I mean) ή μόνη/ος, με ένα καλό ζευγάρι ηχεία και να απολαμβάνει σύμμεικτα περιβάλλοντα, βιολογικών φρούτων με κρασί, πνοές φρέσκου αέρα, ησυχίας, ένα κίτρινο βιβλίο μέχρι να δύσει ο ήλιος και άμα λάχει, έναν υπνάκο, ακόμη και γιόγκα.

Κοινώς,
το τί σαρώνει την υφήλιο (πέρα από τη βλακεία),
το τι είναι διάφανο με υψηλές προδιαγραφές (πέρα από την κουνουπιέρα μου),
το τι αποτελεί ρευστό μεθυστικό ρόφημα (πέρα από το τσάι Ντε Νι) και
το τι είναι ασεβές (πέρα από την άρνηση να παραμυθιαστούμε κατά παραγγελία),

τα τέσσερα ως άνω και πολλά άλλα, αποτελούν σειρά ερωτημάτων που επιδέχονται πολλαπλές λύσεις, κατά τρόπο που αν ήταν πολυώνυμο δεν θα είχε απαραίτητα γραφική παράσταση συγκλίνουσα στα γκισέ κάποιου διασκεδαστηρίου ή άλλης νυχτερινής πίστας.

Καλή τύχη σε όλα τα παιδιά, καλή προσγείωση στα έπεα**.




*νάσιοναλ μιούζικαλ εξπρές
**πτερόεντα