Monday, April 28, 2008

Ντούλα το πρόβατο gives easter the middle finger


Σχόλιο που ψαρέψαμε στο press-gr.blogspot.com 
Εκτός από το χιούμορ και τον συνδυασμό χοντράδας και λεπτότητας που εκτιμήσαμε, σκεφτήκαμε ότι το Ντούλα θα μπορούσε να είναι από το "Μιραντούλα" κι έτσι το σώνουμε εδώ:
 
O/H χρήστης ντούλα είπε:

Μπορώ να πω κάτι; Θα ζητήσω μια μεγάλη συγγνώμη εκ των προτέρων γιατί θα βρίσω. Όποιος δεν θέλει να ακούσει τις βρισιές μου, ούτε ενδιαφέρεται για το σκεπτικό μου, ας μην διαβάσει παρακάτω!

Συνήθως είμαι πολύ ευγενική και συγκρατημένη και λογική και κάνω υπομονή... αλλά, βαρέθηκα να βλέπω μια ολόκληρη κοινωνία κολλημένη σε ικριώματα ηθών και εθίμων που περιστρέφονται γύρω από μια εκκλησία η οποία ταυτίζεται συνήθως με τις κρατικές υπηρεσίες και μέσα ενημέρωσης. Έθιμα, Λαός, ΤιΒι, Αστυνομία και Πολιτική, Εεεμπρός... μαρς

Ξέρω, θα μου πείτε να μην βλέπω τηλεόραση. Οι γιορτές είναι για να συναντιώνται οι άνθρωποι στ'αλήθεια και από κοντά.
ΟΚ. Αλλά όλοι αυτοί που μποτιλιάρουν τους δρόμους, τσακώνονται πάνω από τα ντόπια "ψοφίμια" στην αγορά, φωνάζουν για ακριβές ντομάτες και βρίζουν τους διεφθαρμένους πολιτικούς αλλά μετά ψηφίζουν τους δικούς τους ανθρώπους, αυτοί που παρκάρουν όπου νάναι, σε κλέβουν όποτε μπορούν και σταυροκοπιούνται μετά ευχαριστώντας το θεό που τους βοήθησε να οικονομήσουν κάτι τι...
Όλοι αυτοί τί είναι; Δεν είναι δυνατόν να τους ανακάλυψε η τηλεόραση. Υπάρχουν. Είναι οι ίδιοι που πάνε στις εκκλησίες την ανάσταση, μπουκώνουν τους δρόμους με τα αμάξια τους, λιγουρεύονται κρέας και κορίτσια από ανατολική ευρώπη, θέλουν μετανάστες σκλάβους του κλώτσου και του μπάτσου, θέλουν και μια αξιοπρεπή σύνταξη, βρίζουν το κράτος που δεν είναι επαρκές και συγχρόνως κλέβουν όσο μπορούν οι ίδιοι από όλες τις μεριές.
Καμμιά αυτοσυγκράτηση, καμμιά αμφιβολία για το δίκαιο και το αυτονόητο της ύπαρξής τους. Εξ'άλλου έχουν και το άγιο φως που έρχεται κατ'ευθείαν από τον Θεό και το φέρνει το κρατικό αεροπλάνο με τιμές αρχηγού κράτους κι έτσι είναι σαφές ότι η κορυφή της εξουσίας είναι ο Θεός. Αμήν. 
Είναι ή δεν είναι έτσι; 

Εκ μέρους μου λοιπόν, που ούσα κατά το δυνατόν φιλική προς το περιβάλλον, συγκρατημένη, ευγενική και χορτοφάγος, αντίθετη στις βιομηχανικές καλλιέργειες και γενικά τη ναζιστική σφαγή των ζώων... συνειδητοποιώντας πριν λίγο πως νηστεύω σχεδόν όλο το χρόνο, πως δεν χτίζω παράνομα εξοχικά, δεν οδηγώ και δεν μποτιλιάρω κανένα στους δρόμους, δεν καταναλώνω παρά ελάχιστο ρεύμα και νερό, δεν πετάω ποτέ τα σκουπίδια μου χωρίς να ξεχωρίσω τα ανακυκλώσιμα...
μου ήρθε έτσι μια απέχθεια για τους ελληνοχριστιαναράδες με τα ειδικά προνόμια στον παπαπανάγιο τάφο (σε αντίθεση με τους παλιομουμονοφυσίτες που θέλουν να μας πάρουν τα προνόμια), εγώ, ναι, αισθάνομαι μια κούραση, μια αηδία για τα ...έρχεται η βρισιά, για τα κωλοέθιμα και θέλω να απελευθερώσω αυτή τη κραυγή που κρατώ τόσα χρόνια βλέποντας τους ξετσίπωτους μια πλειοψηφίας δίχως όριο και χαλινάρι, σε τέλεια διαπλοκή με το κράτος και τις υπηρεσίες του, ναι, αλήθεια, αρχίζω και ξεφεύγω, θέλω να βρίσω πολύ, 
επιτρέψτε μου λοιπόν, με το συμπάθειο, για πρώτη φορά στη ζωή μου να στείλω ΣΤΟΝ ΠΑΛΙΟΓΕΡΟΔΙΑΟΛΟ ΤΑ ΜΑΖΙΚΑ ΗΘΗ ΚΙ ΕΘΙΜΑ ΣΑΣ, ΓΑΜΙΟΛΗΔΕΣ ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΟΙ, ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ Τ'ΑΥΓΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΛΚΟΥΝΙΑ, ΤΑ ΜΠΟΥΡΛΟΤΑ, ΤΑ ΑΡΝΙΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΚΑΤΑ ΣΑΣ

Με εκτίμηση

Ντούλα (ξαδέρφη της Ντόλλης το πρόβατο)



PS. Dear Ντούλα, μας φαίνεται ότι θα έπρεπε να είχες συμπεριλάβει και μια αναφορά στους ακρωτηριασμένους από βαρελότα και μια καλή κουβέντα για το νομάρχη Χίου που παραβρέθηκε και φέτος στον πόλεμο των εκκλησιών. Επίσης, κάτι να έλεγες Ντούλα και για το γεγονός ότι όλα τα "Κωλοέθιμα" όπως χαρακτηριστικά τα ονομάζεις, μοιάζουν να έχουν τη ρίζα τους στην επάρατη Τουρκοκρατία που κατατροπώσαμε με βαρελότα και δεν πρέπει ποτέ να ξεχαστεί η ανδρεία μας, γι'αυτό συνεχίζουμε.

No comments:

Πηγή έμπνευσης: http://www.tvxs.gr/v12751

Το παρακάτω άρθρο αποτελεί ακόμη μια προσφορά στο μέλλον της πατρίδας μας (heimat)

Εμβόλιμη εισαγωγή/σύνοψη:
Βρίσκω αλλού ξημερωμένο όποιον δεν αντιλαμβάνεται την ανάγκη της βιωματικής σύνδεσης ανάμεσα στον τραγουδοποιό ή λαϊκό μουσικό και τον κόσμο. Η Lhasa τραγουδά σε δυο τρεις γλώσσες, αλλά είναι όλες δικές της, έχει ζήσει και ζει μέσα σε αυτές τις γλώσσες. Από την άλλη, η Αρβανιτάκη για παράδειγμα αγγίζει πολλούς ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν ελληνικά. Γιατί; Μα βέβαια, επειδή δεν μαϊμουδίζει, αλλά έχει αυθεντική φωνή που συχνά υπερβαίνει τα γλωσσικά και πολιτισμικά σύνορα, κάτι που ισχύει για κάθε μουσικό που έχει τα πόδια του στη γη, στο συγκεκριμένο, σε κάποιο πραγματικό τόπο. Από μια τέτοια στέρεη βάση μπορείς να ξεκινήσεις για να κάνεις όλων των ειδών τα πειράματα, αλλά προϋπόθεση είναι να αναγνωρίσεις το έδαφος όπου πατάς. Όλα τα υπόλοιπα είναι συμπώματα μιμητισμού, ναρκισιστικά πειράματα στο κενό.


...Λοιπόν, συνήθως δεν γίνομαι bitchy,
αλλά, επειδή έχει παραγίνει το πράγμα με την φόρα γε-γε των πολιτισμικών παραγωγών με όνειρα διεθνούς μεγαλείου (optional κομπολόϊ ή φράτζα) που χουρχουρίζουν ανοιχτόστομα καταπίνοντας το τελευταίο αφόδευμα του ΝΜΕ* αν βγαίνει ακόμα η χαζοφυλλάδα και καταντήσαμε τη Μόνικα ανίκανη να ψελλίσει το όνομά της χωρίς proforah... ήθελα να σας πω ότι τα αγγλοκεντρικά γκρουπάκια ψιλοανακατέβουν τη σούπα των υπολειμμάτων από τις προηγούμενες δεκαετίες της naive έκφρασης (λουλούδια, από τ'αυτιά ως την κωλότσεπη του Μόρισσι...), όταν ακόμη η κουλτούρα έβγαινε κυρίως από την μεταμοντέρνα Δύση και νομίζαμε ότι αυτή η μαυρίλα, η παραφορά, η θλίψη που ψυχανεμιζόταν το τέλος της ηγεμονίας της, αποτελούσε κοσμικό επιφαινόμενο, αυτό που οι φιλόσοφοι ονομάζουν "universal".

Η ποπ κουλτούρα βεβαίως βεβαίως, αργοπορώντας όσο έμενε κυρίαρχη η ΤV και με απίστευτη επιτάχυνση (να μη σκεφτώ καν τι γίνεται πια, στα χρόνια του Web2), έφτασε αισίως στον τοίχο του φυσικού ήχου, στον θόρυβο, στην απρόσωπη κυβερνοποπ, στα τυχαία ηχητικά συμβάντα... ξεπήδησαν οι πραγματικά ζωντανές και αυτονομημένες σκηνές fusion από την Βαρκελώνη μέχρι τη Λαχώρη και το Τόκυο. Πήρε φωτιά το τοπίο, εξατμίστηκε όλο. Και κολυμπάμε πια σε αυτό το ψυχονέφος... κολυμπάμε δίχως υποχρεώσεις σε άλλον πέρα από τη συνείδησή μας, σίγουρα δίχως σιγουριά, δίχως γνώση που να μην επιδέχεται αμφισβήτηση.

Έρχονται τώρα καθυστερημένα κάποιοι νοσταλγοί του μαζικού ροκ και της αυθεντίας... (οι λάτρεις του μπλε χαπιού) να μας πουλήσουν φούμαρα για μεταξωτές κορδέλλες. Nice old expression. Το ίδιο κάνουν και τα έμο υβρίδια, δεν λέω. Αρσενικό και θηλυκό, γιν γιαν. Nαι, ήθελα λοιπόν να πω, ότι it's OK, όποιος θέλει να πληρώσει για να χαζέψει τους περιφερόμενους με το τελευταίο χιτάκι, σιντάκι, ποντκαστάκι κλπ, ...it's OK, όποιος θέλει θα το κάνει και θα κατεβάσει και μερικές μπύρες και από κει και πέρα θα του αρέσει ότι κι αν κουδουνίζει μέσα στα αυτιά του, όπως γινόταν πάντα. Όμως, μη μας ζαλίζετε άλλο με το τελευταίο trend se agglikia glwssa... υπερθεματίζοντας αναίσχυντα! Γιατί εκεί που βρεθήκαμε ο κόσμος σήμερα... Τί αξίζει να ακούει κανείς;
Τί, πώς, πού...

Αφού μπορεί να κάνει remix κανείς την ίδια του τη ζωή, σερφάροντας στα δαιδαλώδη φιορδ με Σομαλούς και άλλους πειρατές, μαθαίνοντας καθημερινά κόλπα και ρουφώντας την μεμοραμπίλια που σέρνεται άπλετη στο διαδίκτυο: να βρίσκεται με τους φίλους του (επιτρέψτε μου: Gal Kosta, Shostakovich, Bliki Circus, Edgard Varèse, 武満徹, Henryk Górecki, Nusrat Fateh Ali Khan u know what I mean) ή μόνη/ος, με ένα καλό ζευγάρι ηχεία και να απολαμβάνει σύμμεικτα περιβάλλοντα, βιολογικών φρούτων με κρασί, πνοές φρέσκου αέρα, ησυχίας, ένα κίτρινο βιβλίο μέχρι να δύσει ο ήλιος και άμα λάχει, έναν υπνάκο, ακόμη και γιόγκα.

Κοινώς,
το τί σαρώνει την υφήλιο (πέρα από τη βλακεία),
το τι είναι διάφανο με υψηλές προδιαγραφές (πέρα από την κουνουπιέρα μου),
το τι αποτελεί ρευστό μεθυστικό ρόφημα (πέρα από το τσάι Ντε Νι) και
το τι είναι ασεβές (πέρα από την άρνηση να παραμυθιαστούμε κατά παραγγελία),

τα τέσσερα ως άνω και πολλά άλλα, αποτελούν σειρά ερωτημάτων που επιδέχονται πολλαπλές λύσεις, κατά τρόπο που αν ήταν πολυώνυμο δεν θα είχε απαραίτητα γραφική παράσταση συγκλίνουσα στα γκισέ κάποιου διασκεδαστηρίου ή άλλης νυχτερινής πίστας.

Καλή τύχη σε όλα τα παιδιά, καλή προσγείωση στα έπεα**.




*νάσιοναλ μιούζικαλ εξπρές
**πτερόεντα