Σχόλιο στους Ανεμολογίτες

(φωτο. που προωθήθηκε από http://koukouloforos.wordpress.com/)

Πρόκειται για σχόλιο που ανέβασα χθες σε μια εκπομπή του Σκάι. Πως σου φαίνεται; Παρασύρομαι σε άκαιρες λεπτολογίες; Έχω χάσει το τρένο της επανάστασης; Η να το ανεβάσω στο μπλογκ;

Σε λίγο θα ντρέπομαι για το μυαλό μου αν συνεχίσουν να ηρωποιούν μόνο τον δρόμο, τη μαζικότητα και τις συνελεύσεις τους. Ποιός ο ρόλος της κριτικής σκέψης σε όλα αυτά; Βλέπω ακόμη και κάποιους που μέχρι πριν δυο εβδομάδες υπερέβαλαν εαυτούς με κριτικές αναλύσεις στα όρια της αναλυτικής παράνοιας, να επιδίδονται τώρα σε διακίνηση σλόγκαν. Τί έγινε; Την ώρα της δράσης ισχύει μόνο το "σκάσε και κολύμπα;" Να μην αναρωτιέμαι που βρίσκεται η ακτή;

Μας βλέπω με πρωθυπουργό τον Chaves :)

-----------------------------------------------

Κωνσταντίνε, ακούω συνήθως την εκπομπή χαλαρώνοντας.
Όμως με βασανίζει ένα θέμα απόψε:

Έχω διαπιστώσει μια στάση απαξίας και διάθεση περιφρόνησης, όχι από τους νεότερους, τουλάχιστον όχι πρωτογενώς, αλλά από αρκετούς ώριμους και ιδιαίτερα μορφωμένους, που πιστεύουν ότι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων. Περιφρόνηση απέναντι σε όσους θέλουν να κρατήσουν μια κριτική στάση, να μην αφεθούν στο συναίσθημα από το οποίο διακατέχονται πολλοί συμπολίτες μας: τον θυμό.

Η δράση και ο αγώνας μου δεν είναι πράγματα που ξεκίνησαν χθες. Θα ντρεπόμουν να υπερθεματίζω σα να γεννήθηκα χθες. Διοχέτευσα τον θυμό μου εδώ και πολλά χρόνια, όσο μπορούσα πιο δημιουργικά για να προστατεύσω την ψυχή μου από το δηλητήριο.

Έχοντας δουλέψει για θέματα, πολλά από τα οποία αποτελούν μέρος της ευρύτερης ατζέντας των κινητοποιήσεων, τυχαίνει όμως να μην συμφωνώ με τις θέσεις της αριστεράς για την παιδεία, ή να ενοχλούμαι με την φετιχιστική στοχοποίηση της αστυνομίας κατά τρόπο που μας αποπροσανατολίζει από τις χρόνιες αιτίες των προβλημάτων.
Επίσης, τυχαίνει να βρίσκω προβληματική και την επικρατούσα νοοτροπία ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς μέσης εκπαίδευσης που τείνει να θεωρεί λογικό να ενθαρρύνονται τα παιδιά στην πρώτη γραμμή. Δηλαδή, θα περίμενα το αντίθετο. Να σταθούν εκείνοι στην πρώτη γραμμή… εδώ και καιρό, διεκδικώντας ένα άλλο σχολείο, με προτάσεις και διάθεση αυτοθυσίας.

Είναι δυνατόν η κοινωνία να ωφεληθεί όταν ένα μέρος της αυτοανακηρύσσεται σε κλειδούχο της αλήθειας και χλευάζει τις διαφορετικές απόψεις, πόσω μάλλον όταν οι απόψεις αυτές εκφράζονται με συνέπεια και σοβαρότητα από ανθρώπους που έχουν διαγράψει γνωστή και έντιμη πορεία;

Όλα αυτά, για να δηλώσω την πικρία μου για τους αποκλεισμούς. Δεν εννοώ στους δρόμους, αλλά στα αμφιθέατρα και στα φόρα. Στις συζητήσεις που μόνο συζητήσεις δεν είναι. Το μένος δεν έχει ιδεολογία.

Πού να βρω αισιοδοξία όταν η υγιής εξέγερση ενάντια στην αυθαιρεσία καταλήγει να ωθείται να υιοθετήσει την ίδια τυφλότητα απέναντι στις αποχρώσεις και τις διαφορετικότητες; Όταν ξαφνικά δεν μετρούν οι συλλογισμοί, αλλά τα σλόγκαν;

Όσο κι αν συναισθάνομαι την φόρτιση, οφείλω, όπως έκανα πάντα, να κοιτάζω πιο πέρα, να στοχάζομαι το μέλλον. Αυτό έχω μάθει με πολύ κόπο να κάνω.

Ο άκρατος εγωισμός που οδήγησε την Ελλάδα μέχρι εδώ, φοβάμαι ότι κατατρώει από μέσα και πάλι την ελπίδα καθώς περισπούδαστοι άνθρωποι (που τώρα διαπιστώνω πόσο πολύ μισούσαν μέχρι χθες τον εαυτό τους για τον κονφορμισμό και τη συνεργασία με ένα σάπιο σύστημα), μοιάζουν να επιζητούν την κάθαρση θυσιάζοντας κάποιον αποδιοπομπαίο τράγο, δίνοντας έτσι άφεση αμαρτιών στον εαυτό τους.

Πώς είναι δυνατόν να απενοχοποιούνται κάποιοι διανοούμενοι, στοχοποιώντας όσους συμπολίτες τους επιλέγουν μια κριτική απόσταση αντί για τον αδιέξοδο διχασμό;
Ο αγωνιστικός πλουραλισμός της Σαντάλ Μουφ, προτρέπει σε αντιπαράθεση, όχι σε εμφύλιο σπαραγμό. Αλλά πολλοί από τους φλογερούς κινηματίες περιφρονούν τέτοιες αναλύσεις χαρακτηρίζοντάς τες "αστικές", καθώς διακατέχονται από τον υπόκωφο φθόνο που εξέθρεψαν μέσα τους για πολλά χρόνια! Κι αυτή η διάθεση μου φέρνει υπερβολικά στο νου φρικώδεις στιγμές της Ιστορίας σε κιτς και πρόστυχη εκδοχή.

Ναι, είμαστε θυμωμένοι, αλλά δεν πρέπει και να ζήσουμε μαζί; Δεν πρέπει να διαφυλάξουμε πάση θυσία την δυνατότητα να σκεφτόμαστε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες το κοινό μας μέλλον;
Οι πνευματικοί άνθρωποι οφείλουν να διαφυλάξουν τους σπόρους μιας προγραμματικής ομόνοιας δίχως την οποία δεν υπάρχει πια κοινωνία, ούτε δημιουργικός αγωνισμός.

______________

Η Τίνα Σ. είπε:

Nomizo oti einai poli kalo..Ta idia akrivos skeftomai kai ego aftes tis meres..akrivos ta idia..Anevase to.

Η Christina V. είπε:

Na tin anevaseis kai sto blog. Den diafono me ti genikoteri topo8etisi. Sou elega kai tin alli
fora pos logo 8ymou opos grafeis kai esy ginetai olos aytos o xamos. Apla yparxoun kapoioi pou ekmetallevontai ton dikaiologimeno 8ymo kai dimiourgoun aytes tis akrotites kai tis katastrofes oste na kamf8ei h opoia antistasi kai antidrasi kai na ka8ontai oloi san fyta ston kanape tous na apovlakonontai stin tv kai na vrizoun ta kolopaida pou tous kane ta aytokinita pou plironoun me doseis stin trapeza, giati o monos stoxos pleon einai mia 8esi sto dimosio (me politiko meso sigoura) h ston idiotiko tomea (edo me ka8e meso sigoura) kai meta pos 8a zisoume to lifestyle. Mexri kai to na kaneis oikogeneia exei katantisei lifestyle, ta paidia antimetopizontai os moda oxi os ey8ini.
Symfono apolyta oti stin proti grammi 8a eprepe na einai oi daskaloi kai oloi oi pneymatikoi an8ropoi. Oti to provlima den einai h dolofonia enos paidiou apo ton mpatso alla va8itera koinoniko kai politiko. Oti ofeiloume na koitame makria gia na lysoume kat'ousian to provlima kai oxi apla na xespasoume tin orgi mas kai meta na pame pali sta magazia gia ta Xristougenniatika psonia kai ti galoupoula.
Kyrios oi politikoi pou einai synexos apontes ofeiloun epitelous na kanoun kati. H aristera pou exei xasei to mpousoula kalo 8a htan na arxisei na vlepei tin pragmatikotita, na tin katanoisei kai na psaxei gia realistikes protaseis pou 8a feroun lyseis. Kai mesa stis syneleyseis na yparxei dialogos oxi ka8odigisi, dogmatismos kai aporripsi ka8e allis apopsis.
H orimi kai syneidito politiki skepsi kai drasi 8a feroun tin "epanastasi" (tis opoias kaneis den exei xasei to treno) oxi ta xespasmata kai o trampoukismos.
Ayto pou ego loipon 8elo tora einai osoi skeftontai na synexisoun na to kanoun kai na afipnisoun kai tous ypoloipous. Na syneiditopoiisoume oloi tin ousia kai tin ektasi ton provlimaton kai na vroume lyseis ofelimes gia olous. Den yparxei mono o eaytos mas alla oloi os synolo.

H mel eipe:

Σε γενικές γραμμές είναι προφανές οτι αυτοί που φωνάζουν για τις αδικίες σπανίως είναι από αυτούς που πρέπει να τις υποστούν. όσο για αυτούς που έχουν πάρει εργολαβία την επανάσταση τι να πεις; αυτή είναι μια αρρώστια και δεν μπορεί να είναι "ώριμα" τα άτομα που το ισχυρίζονται, καβαλημένα καλάμια είναι. Μου αρέσει που οι μαθητές δεν εστερνίζονται τίποτα από τις θρησκευτικές εξουσιολατρίες των κομμάτων και των συνδικαλιστών, που φωνάζουν μόνοι τους...
Φυσικά τους καπηλεύονται όλοι οι άλλοι, εδώ με ένα σκοροφαγωμένο και ξεθωριασμένο Πολυτεχνείο χαλάνε κάθε χρόνο τον κόσμο, τώρα περιμένεις να βάλουν μυαλό και να σεβαστούν τους άλλους; ίσα ίσα θα καβαλήσουν ακόμα πιο πολύ το καλάμι, βρήκαν τροφή για τον ναρκισισμό τους ουουυυ, όχι οτι δεν είναι για να βγεις στους δρόμους για όλα αυτά, όχι ότι δεν έχεις χίλιους λόγους για να τα σπάσεις! αλλά αυτοί το κάνουν για να διαφημίσουν κι όλας την θρησκεία τους, τους ηγέτες τους = τα συμφέροντα του κόμματος τους και των συνδικαλιστών τους που φροντίζουν συνεχώς να διαφυλάσουν με σοβαρό τρόπο την ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ προκειμένου να μην μπορεί κανένας ανεξάρτητος, απλός αλλά ικανός και αξιοπρεπής άνθρωπος να βρει δουλειά... (βλέπε τον φίλο μου τον Γιώργο...) εκτος αν έχει γνωστό μέσα στο σύστημα αυτό! δυστυχώς πολλοί νορμαλ άνθρωποι μπαίνουν θέλοντας και μη σε αυτό το παιχνιδι προκειμένου να εξασφαλίσουν μια δουλειά =τα προς το ζειν συν το να κάνουν αυτό που έχουν σπουδάσει..... αστα βραστα δηλαδή
Φυσικά να το βάλεις στο blog, δεν έχει σημασία σωστό ή λάθος, πρέπει να ακούγονται αυτές τις μέρες πολλές και διαφορετικές ενδιαφέρουσες σκέψεις...