Thursday, November 27, 2008

κατά της ξενοφοβίας και της κοινωνικής βίας

(στη φωτο. έργο του Δ. Χαλάτση)



Σχόλια της Μιράντας στο press.gr (άραγε έχει νόημα πια να γράφει κανείς εκεί πέρα;)


Επιτέλους να λυθεί αυτό το πρόβλημα. Είναι απεχθής η κατάσταση που αντιμετωπίζουν τα παιδιά των μεταναστών, αγόρια και κορίτσια που αποτελούν ελπίδα για το μέλλον της Ελλάδας και τείνουμε να τα μετατρέψουμε σε παρίες και ξένα σώματα. Έχω γνωρίσει λαμπρά παιδιά που με έκαναν να νοιώθω υπερήφανη δουλεύοντας μαζί τους και συνδιαλεγόμενη στην γλώσσα μας, τα Ελληνικά -κυρίως με δεύτερη γενιά από Σιέρα Λεόνε και άλλες αφρικανικές χώρες (σε πρότζεκτ με την ομάδα reconstruction.gr) και προσπαθούσα να τους δώσω κουράγιο... να μην παύουν να δουλεύουν για το μέλλον τους. Όμως πώς να τους πείσεις να πιστέψουν στο μέλλον τους στην Ελλάδα όταν στην εφηβία τους δεν εισπράττουν την αποδοχή και την ενθάρρυνση που δικαιούνται. Τα πιο δυνατά μυαλά ανάμεσά τους ονειρεύονται ήδη σπουδές σε κάποιο Αμερικανικό πανεπιστήμιο, μια καριέρα σε μια δυτική χώρα, ονειρεύονται το καλύτερο! Όπως και τα παιδιά Ελλήνων που έχουν φιλοδοξίες. Η Ελλάδα επομένως δεν καταφέρνει να εμπνεύσει τους νέους της! Γίνεται ένας ιστός αράχνης, μια παγίδα δήθεν ασφάλειας, κατ'ουσίαν ένα κοιμητήριο. Πώς μπορούμε να δεχτούμε αυτή την παρακμή, πώς μπορούμε να αρνούμαστε το μέλλον μας; Ντροπή λοιπόν σε όλους μας και ιδιαίτερα στους δειλούς και ξεφτιλισμένους πολιτικούς της λαμογιάς και της οικογενειοκρατίας που δεν έχουν κάνει σημαία και προτεραιότητα την κοινωνική ισονομία. Επιτέλους! Χρειαζόμαστε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Η Ελλάδα των "Ελλήνων Χριστιανών" είναι ένα θλιβερό κατάλιπο που παράγει μόνο σκάνδαλα και γκρίζα απαξία. Πολιτική ισονομία και αξιοκρατία είναι οι βάσεις της δημοκρατίας. Τα αυτονόητα λέω...

***

Ο δηλώνων ως προερχόμενος από αριστερή οικογένεια, 27 Νοέμβριος 2008 10:38, είπε:
"Αν και προέρχομαι από αριστερή οικογένεια σε αυτές της εκλογές θα ψηφίσω ΛΑΟΣ δυστυχώς δεν πάει άλλο σε μερικά χρόνια θα μας αναγκάσουν οι μετανάστες να γίνουμε μετανάστες"

Κάθε οικογένεια έχει τα προβλήματά της μάγκα. Εγώ πάντως δεν είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνεις τι λες. Αυτό είναι το μόνο ελαφρυντικό. Γιατί αν όντως το πρόβλημά σου είναι πως θα φέρουμε στην εξουσία τα φασιστοειδή για να μεθοδεύσουν πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες, διαφωνούντες, διαφορετικούς, ή οποιονδήποτε τους καπνίσει (δεδομένουν ότι έχουν μυαλό γιαούρτι), τότε μάλλον η νοημοσύνη σου είναι πολύ κάτω του μετρίου.
Ότι και να λέμε εδώ πέρα, αν οι άνθρωποι δεν έχουν καμμιά αίσθηση της ιστορίας, αν δεν έχουν στοιχειώδη ικανότητα πολιτικής ανάλυσης, το μόνο που μένει είναι η κοινωνική βία.
Σε κάθε περίπτωση, το πρόβλημα της φτώχιας και της βίας που μαστίζει ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη και προκαλεί τα κύματα μετανάστευσης δεν λύνεται με τους τρόπους που προτείνεις, αλλά αλλιώς. Και αυτό το αλλιώς είναι που πρέπει να σκεφτόμαστε.
Χωρίς να έχω κομματική ταυτότητα, μου φαίνεται προφανές ότι ακόμη και στις ΗΠΑ, τίθενται πλέον στην κύρια πολιτική σκηνή ερωτήματα για μια εναλλακτική προσέγγιση στην ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή, την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης, την αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής κρίσης, την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που υποθάλπτει ο καπιταλιστικός παραλογισμός στην Αφρική, τη μέση Ανατολή και την Ασία. Ο μικρόκοσμος του Αγίου Παντελεήμονα (όπου απ'ότι φαίνεται έχει χαθεί η κοινωνική ισορροπία και συνοχή) και ο μακρόκοσμος της παγκόσμιας κρίσης συνδέονται άμεσα και φυσικά, ο ξενόφοβος λαϊκισμός του ΛΑΟΣ, αποτελεί ανήθικο καιροσκοπισμό. Πάψε λοιπόν να ρίχνεις λάδι στη φωτιά με τρόπο ανήθικο, πάρε αποστάσεις από τους κουκουλοφόρους κάθε προέλευσης και στάσου υπεύθυνα απέναντι στα προβλήματα που μας κυκλώνουν και μας απειλούν όλους, μετανάστες και μη.
at
Labels: , , , , , , , ,

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)

Πηγή έμπνευσης: http://www.tvxs.gr/v12751

Το παρακάτω άρθρο αποτελεί ακόμη μια προσφορά στο μέλλον της πατρίδας μας (heimat)

Εμβόλιμη εισαγωγή/σύνοψη:
Βρίσκω αλλού ξημερωμένο όποιον δεν αντιλαμβάνεται την ανάγκη της βιωματικής σύνδεσης ανάμεσα στον τραγουδοποιό ή λαϊκό μουσικό και τον κόσμο. Η Lhasa τραγουδά σε δυο τρεις γλώσσες, αλλά είναι όλες δικές της, έχει ζήσει και ζει μέσα σε αυτές τις γλώσσες. Από την άλλη, η Αρβανιτάκη για παράδειγμα αγγίζει πολλούς ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν ελληνικά. Γιατί; Μα βέβαια, επειδή δεν μαϊμουδίζει, αλλά έχει αυθεντική φωνή που συχνά υπερβαίνει τα γλωσσικά και πολιτισμικά σύνορα, κάτι που ισχύει για κάθε μουσικό που έχει τα πόδια του στη γη, στο συγκεκριμένο, σε κάποιο πραγματικό τόπο. Από μια τέτοια στέρεη βάση μπορείς να ξεκινήσεις για να κάνεις όλων των ειδών τα πειράματα, αλλά προϋπόθεση είναι να αναγνωρίσεις το έδαφος όπου πατάς. Όλα τα υπόλοιπα είναι συμπώματα μιμητισμού, ναρκισιστικά πειράματα στο κενό.


...Λοιπόν, συνήθως δεν γίνομαι bitchy,
αλλά, επειδή έχει παραγίνει το πράγμα με την φόρα γε-γε των πολιτισμικών παραγωγών με όνειρα διεθνούς μεγαλείου (optional κομπολόϊ ή φράτζα) που χουρχουρίζουν ανοιχτόστομα καταπίνοντας το τελευταίο αφόδευμα του ΝΜΕ* αν βγαίνει ακόμα η χαζοφυλλάδα και καταντήσαμε τη Μόνικα ανίκανη να ψελλίσει το όνομά της χωρίς proforah... ήθελα να σας πω ότι τα αγγλοκεντρικά γκρουπάκια ψιλοανακατέβουν τη σούπα των υπολειμμάτων από τις προηγούμενες δεκαετίες της naive έκφρασης (λουλούδια, από τ'αυτιά ως την κωλότσεπη του Μόρισσι...), όταν ακόμη η κουλτούρα έβγαινε κυρίως από την μεταμοντέρνα Δύση και νομίζαμε ότι αυτή η μαυρίλα, η παραφορά, η θλίψη που ψυχανεμιζόταν το τέλος της ηγεμονίας της, αποτελούσε κοσμικό επιφαινόμενο, αυτό που οι φιλόσοφοι ονομάζουν "universal".

Η ποπ κουλτούρα βεβαίως βεβαίως, αργοπορώντας όσο έμενε κυρίαρχη η ΤV και με απίστευτη επιτάχυνση (να μη σκεφτώ καν τι γίνεται πια, στα χρόνια του Web2), έφτασε αισίως στον τοίχο του φυσικού ήχου, στον θόρυβο, στην απρόσωπη κυβερνοποπ, στα τυχαία ηχητικά συμβάντα... ξεπήδησαν οι πραγματικά ζωντανές και αυτονομημένες σκηνές fusion από την Βαρκελώνη μέχρι τη Λαχώρη και το Τόκυο. Πήρε φωτιά το τοπίο, εξατμίστηκε όλο. Και κολυμπάμε πια σε αυτό το ψυχονέφος... κολυμπάμε δίχως υποχρεώσεις σε άλλον πέρα από τη συνείδησή μας, σίγουρα δίχως σιγουριά, δίχως γνώση που να μην επιδέχεται αμφισβήτηση.

Έρχονται τώρα καθυστερημένα κάποιοι νοσταλγοί του μαζικού ροκ και της αυθεντίας... (οι λάτρεις του μπλε χαπιού) να μας πουλήσουν φούμαρα για μεταξωτές κορδέλλες. Nice old expression. Το ίδιο κάνουν και τα έμο υβρίδια, δεν λέω. Αρσενικό και θηλυκό, γιν γιαν. Nαι, ήθελα λοιπόν να πω, ότι it's OK, όποιος θέλει να πληρώσει για να χαζέψει τους περιφερόμενους με το τελευταίο χιτάκι, σιντάκι, ποντκαστάκι κλπ, ...it's OK, όποιος θέλει θα το κάνει και θα κατεβάσει και μερικές μπύρες και από κει και πέρα θα του αρέσει ότι κι αν κουδουνίζει μέσα στα αυτιά του, όπως γινόταν πάντα. Όμως, μη μας ζαλίζετε άλλο με το τελευταίο trend se agglikia glwssa... υπερθεματίζοντας αναίσχυντα! Γιατί εκεί που βρεθήκαμε ο κόσμος σήμερα... Τί αξίζει να ακούει κανείς;
Τί, πώς, πού...

Αφού μπορεί να κάνει remix κανείς την ίδια του τη ζωή, σερφάροντας στα δαιδαλώδη φιορδ με Σομαλούς και άλλους πειρατές, μαθαίνοντας καθημερινά κόλπα και ρουφώντας την μεμοραμπίλια που σέρνεται άπλετη στο διαδίκτυο: να βρίσκεται με τους φίλους του (επιτρέψτε μου: Gal Kosta, Shostakovich, Bliki Circus, Edgard Varèse, 武満徹, Henryk Górecki, Nusrat Fateh Ali Khan u know what I mean) ή μόνη/ος, με ένα καλό ζευγάρι ηχεία και να απολαμβάνει σύμμεικτα περιβάλλοντα, βιολογικών φρούτων με κρασί, πνοές φρέσκου αέρα, ησυχίας, ένα κίτρινο βιβλίο μέχρι να δύσει ο ήλιος και άμα λάχει, έναν υπνάκο, ακόμη και γιόγκα.

Κοινώς,
το τί σαρώνει την υφήλιο (πέρα από τη βλακεία),
το τι είναι διάφανο με υψηλές προδιαγραφές (πέρα από την κουνουπιέρα μου),
το τι αποτελεί ρευστό μεθυστικό ρόφημα (πέρα από το τσάι Ντε Νι) και
το τι είναι ασεβές (πέρα από την άρνηση να παραμυθιαστούμε κατά παραγγελία),

τα τέσσερα ως άνω και πολλά άλλα, αποτελούν σειρά ερωτημάτων που επιδέχονται πολλαπλές λύσεις, κατά τρόπο που αν ήταν πολυώνυμο δεν θα είχε απαραίτητα γραφική παράσταση συγκλίνουσα στα γκισέ κάποιου διασκεδαστηρίου ή άλλης νυχτερινής πίστας.

Καλή τύχη σε όλα τα παιδιά, καλή προσγείωση στα έπεα**.




*νάσιοναλ μιούζικαλ εξπρές
**πτερόεντα