(φωτ. φεγγάρι στο λιμάνι, Τήλος, 2005)
Κάποιοι μπλόγκερ ζήτησαν να υποστηρίξουμε τον δήμαρχο Τήλου.
Θα ήθελα επ'ευκαιρία να μοιραστώ μαζύ σας μερικές σκέψεις και κάποιες προσωπικές ενθυμήσεις σε σχέση με το πρόσωπο του δημάρχου, καθώς περνώ εκεί το καλοκαίρι μου τα τελευταία χρόνια. Μάλιστα, κάνοντας κάποιες φορές ελεύθερο κάμπινγκ, αγάπησα την άνυδρη κυκλαδίτικη πλευρά αριστερά του λιμανιού (ακολουθώντας το μονοπάτι ως τα Λεθρά). Αγάπησα πέρυσι εξ'ίσου και την βόρεια μεριά, προς το κατάφυτο μοναστήρι, το θαλασσοδαρμένο χωριό του Αγίου Αντώνη και την δροσερή παραλία Πλάκα με τα περιφερόμενα παγώνια.
Στο θέμα τώρα:
Αυτός ο δήμαρχος έχει κάνει κάποιες προσπάθειες που κατέληξαν τουλάχιστον σε μια μονάδα βιολογικού καθαρισμού. Απ'όσο ξέρω είχε αποπειραθεί επίσης να πάρει κάποιο ευρωπαϊκό πρόγραμμα απεξάρτησης από ναρκωτικά, αλλά πολλοί τον έβριζαν, λέγοντας ότι θα έφερνε στο νησί όλους τους ναρκομανείς της Ευρώπης.
Επίσης, σε μια άλλη περίπτωση, τον πετύχαμε στο δρόμο από το Μεγάλο Χωριό προς το λιμάνι να περπατά με ένα πληγωμένο πετρίτη (γεράκι) στο χέρι του. Μας άφησε να το περιεργαστούμε και όταν τον ρωτήσαμε, έδειξε να ενδιαφέρεται πολύ για την περίθαλψη και την διάσωση των αγρίων ειδών που συναντά κανείς στο νησί.
Με λίγα λόγια, αυτός ο γιατρός από τη Ρόδο, έχει μια υγιή, σύγχρονη και δυναμική άποψη για τον ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης που μακάρι να είχαν και άλλοι, ιδιαίτερα στα μητροπολιτικά κέντρα. Συγκεκριμένα, δεν φοβάται να παίρνει ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες που έχουν και πολιτικό κόστος. Παρ'όλ'αυτά, στο νησί του μοιάζει να εκλέγεται χωρίς πρόβλημα.
Ανεκδοτολογικά πάντα, θυμάμαι και μια κυρία που ενώ μαγείρευε εξαίσια στο σπιτικό εστιατώριό της εν μέσω της συγκινητικά ήρεμης εξοχής, δυστυχώς στενοχώρησε βαθειά εμένα και την παρέα μου όταν άρχισε να χύνει φαρμάκι ενάντια στα παιδιά των Αλβανών του νησιού καθώς και τον δήμαρχο. Δεν ξαναφάγαμε εκεί και ήταν τόσο κρίμα!
Με λίγα λόγια, το συμπέρασμα που τείνω να καταλήξω είναι πως αυτός ο δήμαρχος θίγει τις βαθειά ριζωμένες προκαταλήψεις και τα οποιαδήποτε φοβικά αντανακλαστικά που συνήθως επικρατούν στις μικρές κοινωνίες.
Ας τον βοηθήσουμε. Και τις ευχές μου στα νέα ζευγάρια. Η συντροφικότητα είναι μια σοβαρή αξία που αξίζει κάθε υποστήριξη.
Posts
1 comment:
Επειδή ακούστηκαν ορισμένα πρωτάκουστα σχετικά με τον πρόσφατο γάμο ομοφυλοφύλων στην Τήλο και το αν υπάρχει διάταξη νόμου που να το επιτρέπει κλπ, επισημαίνω ότι κανένας δεν έκανε τον κόπο να να ρωτήσει τον κατεξοχήν ειδήμονα της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου στην ελληνική έννομη τάξη και στην υποχρεωτική ερμηνεία των κανόνων του εσωτερικού δικαίου σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο.
Πρόκειται για τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου κύριο Παυλόπουλο, που τυχαίνει να είναι σήμερα και ο κατεξοχήν αρμόδιος υπουργός που θα κληθεί να εκδώσει εγκύκλιο στους δημάρχους και προέδρους κοινοτήτων της χώρας για την εφαρμογή των διατάξεων του πολιτικού γάμου και σύνταξης των ληξιαρχικών πράξεων.
Διαβάστε τι γράφει σε σύγγραμμά του:
«Όταν πρόκειται για την ερμηνεία και την εφαρμογή οποιωνδήποτε άλλων, προγενεστέρων ή μεταγενεστέρων της Κοινοτικής Οδηγίας διατάξεων του εθνικού δικαίου, το ΔΕΚ δέχεται ότι ο εθνικός δικαστής οφείλει να προβαίνει στην ερμηνεία και εφαρμογή του δικαίου αυτού, πάντα μέσα στα πλαίσια του δυνατού, υπό το φως του κειμένου και του σκοπού του κοινοτικού δικαίου, προκειμένου να επιτύχει το στόχο, που καθορίζεται από αυτή, και να συμμορφωθεί έτσι προς τις διατάξεις του άρθρου 189 παρ. 3 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (Βλ. Απόφαση Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου C-21/04, 4 Ιουλίου 2006, Κωνσταντίνος Adeneler and others ver. Ellinikos Organismos Galaktos. Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα πρέπει οι διατάξεις του εσωτερικού δικαίου και συγκεκριμένα οι διατάξεις περί γάμου να ερμηνευτούν «υπό το φως του κειμένου και του σκοπού των αντίστοιχων διατάξεων του κοινοτικού δικαίου (ισότητα ανδρών και γυναικών, οιουδήποτε γενετήσιου προσανατολισμού ως προς τα δικαιώματα τέλεσης γάμου κλπ).
Τέλος ο εθνικός δικαστής στην προσπάθεια του να εναρμονίσει, π.χ. με τις μεθόδους που ήδη εκτέθηκαν, το εθνικό δίκαιο με το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο, δεν έχει «διέξοδο διαφυγής». Λόγω της αρχής της υπεροχής του κοινοτικού δικαίου υποχρεούται να μην εφαρμόσει τη διάταξη του εθνικού δικαίου, η οποία αντιτίθεται τόσο στο πρωτογενές, όσο και στο παράγωγο κοινοτικό δίκαιο. Η υποχρέωση αυτή εμφανίζεται ακόμη περισσότερο έντονη και επιτακτική, όπως είναι ευνόητο, στην περίπτωση κατά την οποία έχει ήδη προηγηθεί απόφαση του ΔΕΚ, η οποία και έχει κρίνει, με δύναμη δεδικασμένου κατά τις κείμενες κοινοτικές διατάξεις, την αντίθεση μιας διάταξης του εθνικού δικαίου προς το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο (Βλ. Πρ. Παυλόπουλου εγγυήσεις του δικαιώματος δικαστικής προστασίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο, σελ. 83-84, Εκδόσεις Σάκκουλα, 1993).»
Αν υπάρχουν όλα αυτά γραμμένα, χρειάζεται να ψάχνουμε στο λεξικό του Μπαμπινιώτη και να ρωτάμε τους παπάδες;
Τέλος επειδή συνήθως υποβάλλεται στους νεόνυμφους η ερώτηση «και τώρα τι θα κάνετε, θα πάτε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο;», θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι:
α. Το δικαστήριο που θα επιληφθεί (της αίτησης ακυρώσεως αυτού που δεν θα του εξασφαλιστεί το δικαίωμα εγγραφής σε μερίδα Δημοτολογίου ή σε Ληξιαρχείο ή θα του παρουσιαστεί οποιοδήποτε εμπόδιο) είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας.
β. Το Συμβούλιο της Επικρατείας θεωρείται «ανώτατο δικαστήριο» σύμφωνα με το άρθρο 234 της «Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όπως ισχύει σήμερα» (έτσι λέγεται σωστά).
γ. Σύμφωνα με το ανωτέρω άρθρο 234 το Συμβούλιο Επικρατείας, όταν τίθεται θέμα ερμηνείας κοινοτικού δικαίου, «υποχρεούται» (και όχι απλά δικαιούται) να κάνει προδικαστική παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να ληφθεί απόφαση ως προς το προδικαστικό αυτό θέμα (π.χ. τι ορίζει το κοινοτικό δίκαιο για τα δικαιώματα δύο ομοφύλων να τελέσουν γάμο. Σημείωση: Δεν υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που να δέχεται ευθέως τέτοιο γάμο, αλλά και δεν υπάρχει απόφαση που να λέει ότι δεν τον δέχεται. Υπάρχει όμως σωρεία αποφάσεων που δείχνουν έμμεσα ότι δέχεται κάτι τέτοιο. Το πρόκριμμα του γάμου της Τήλου θα αποτελέσει landmark γιατί δεν θα μπορέσει να ξεφύγει πλέον και θα λάβει απόφαση επ’ αυτού).
δ. Η προδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου θα είναι υποχρεωτική για το ελληνικό δικαστήριο (σύμφωνα με το προμνησθέν άρθρο 234) και επομένως δεν θα έχει σημασία αν έστω και όλοι οι Έλληνες δικαστές είναι εκ πεποιθήσεως κατά τέτοιου γάμου.
Post a Comment